Selecteer een pagina

Koning Suddhodhana zorgde ervoor dat zijn zoon Siddhattha een leven in luxe kon leiden. Siddhattha mocht niet buiten de paleismuren komen zodat hij niet de harde wereldse werkelijkheid zou zien, maar alleen de mooie kanten van het leven. Het doel van koning Suddhodhana was namelijk dat zijn zoon een groot heerser werd, net als hijzelf. 

Toch lukte het Siddhattha om met een bediende zich buiten de veilige muren van het paleis te begeven. Tijdens die ‘uitstapjes’ zag hij de echte wereld: hij kwam iemand tegen die ziek was, iemand die oud was, een zieke en ook een dode. Siddhattha schrok daar enorm van en vroeg zijn bediende om uitleg. Deze legde hem uit dat mensen oud worden, ziek kunnen worden en uiteindelijk de dood wacht. Tijdens een van de nachtelijke ‘tripjes’ zag Siddhattha ook een monnik. Deze man was beheerst, straalde vredigheid uit en leek gelukkig te zijn. Wederom vroeg Siddhattha zijn bediende om uitleg. Deze legde hem uit dat dit een monnik was die vrijwillig al zijn bezittingen had afgestaan en een eenvoudige leven leidde dat gericht was op spirituele ontwikkeling.

De ervaringen buiten de veilige paleismuren lieten Siddhattha niet los. Hij besloot afscheid van familie en zijn gezin te nemen en het paleis voorgoed te verlaten om zijn leven voort te zetten in de Indiase bossen. In de daaropvolgende jaren bezocht hij diverse spirituele meesters wiens leer hij snel evenaarde, maar hij vond niet wat hij zocht. Zelfs een periode van zes jaar waarin hij een leven leidde in strenge ascese (zelfkastijding) bracht hem niet het doel dat hij voor ogen had: verlichting bereiken; het stoppen van de  niet ophoudende cyclus van geboren worden, leven en sterven.
Hij besloot te gaan mediteren onder een bodhiboom, zo lang dat hij óf zou sterven óf verlichting zou bereiken. Na 49 dagen zeer intensieve meditatie bereikte hij de verlichting.

Hierna besloot hij de kennis die hij had opgedaan te onderwijzen aan andere mensen. Op die manier kreeg hij geleidelijk steeds meer volgelingen die op hun beurt de leer ook weer verder doorgaven aan anderen.

Siddhattha heeft zijn leer 45 jaar lang verspreid, en stierf toen hij 80 jaar oud was.